Beleid voor kredietbeheer zijn regels en richtlijnen opgesteld door het topmanagement die de kredietafdeling van het bedrijf beheersen en de prestaties bij het verlengen van kredietprivileges. Kredietprocedures worden gebruikt om de doelen van het kredietbeheerbeleid te bereiken.
Betekenis
Dankzij het beleid voor kredietbeheer kan de kredietafdeling efficiënter werken. Ambiguïteit wordt verminderd over hoe verder te gaan als het beleid duidelijk is gedefinieerd. Beleid voor kredietbeheer kan specifieke regels bieden met betrekking tot de geleende bedragen, het type klanten, de verhouding schulden / inkomsten, de vereiste onderpand, betalingsvoorwaarden en rentetarieven.
Types
Er zijn verschillende soorten beleid voor kredietbeheer. Ze zijn gebaseerd op de industrie, kredietactiviteiten en de bedrijfsstijl van het topmanagement of de benadering van kredietverlening. Auto-, academische, thuis-, retail-, groothandel- en creditcardkredieten kunnen allemaal verschillende beleidsregels voor kredietbeheer hebben. Een strak beleid voor kredietbeheer verwijst naar conservatieve en restrictieve richtlijnen voor de uitbreiding van kredieten. Een los beleid zorgt voor meer flexibiliteit en kan meer gericht zijn op eenvoudigweg zorgen dat schulden worden terugbetaald in plaats van kredietanalyse en beoordeling.
Procedures
Kredietprocedures zijn de specifieke manieren waarop het topmanagement de kredietafdeling nodig heeft om kredietbeheerbeleid te voeren. Ze kunnen instructies bevatten over welke gegevens moeten worden gebruikt voor het kredietonderzoek en het analyseproces en andere procedures. Kredietprocedures kunnen ook informatie verschaffen voor het goedkeuringsproces van kredietwaardigheid, schorsing van rekeningen en gevallen waarin een managementkennisgeving vereist is.
Geldstroom
Een belangrijke invloed op het beleid voor kredietbeheer is de cashflow. Cashflowvereisten beschrijven de hoeveelheid geld die een bedrijf nodig heeft om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen of zijn rekeningen te betalen. Een losse kredietpolitiek waarin weinig kredietonderzoek wordt uitgevoerd, kan leiden tot hogere wanbetalingsgraden en een tragere terugbetaling van schulden. Dit kan een aanzienlijke impact hebben op de cashflow van een bedrijf. Bedrijven met kleine kasreserves of andere kapitaalbronnen kunnen geneigd zijn om een strikter beleid voor kredietbeheer aan te nemen.
Communicatie
Onderdeel van een goed beleid voor kredietbeheer moet de communicatie met andere afdelingen benadrukken. Communicatie met de verkoopafdeling kan conflicten verminderen die soms optreden wanneer een verkoop wordt geweigerd of wordt beïnvloed, omdat de kredietafdeling bepaalt dat er een hoog risico is verbonden aan het zakendoen met een bepaalde klant. Communicatie met de afdeling Collecties kan waarschuwingssignalen geven over het lenen of credit default.
