Een S-bedrijf is een bedrijf dat is gestructureerd onder de S-belastingcode van het subhoofdstuk van de Internal Revenue Service. Deze belastingverkiezingen maken het mogelijk dat de inkomsten rechtstreeks aan de eigenaars worden doorgegeven, waardoor de inkomstenbelasting voor ondernemingen wordt vermeden. Subhoofdstuk S corporatieregels laten slechts één klasse van gewone aandelen en preferente aandelen toe, is niet toegestaan. Bovendien kunnen bepaalde soorten schuld worden beschouwd als een tweede soort aandelen. Andere regels die S-bedrijven regelen, vermelden dat er minder dan 75 externe investeerders moeten zijn en dat de aandelenrechten voor alle aandeelhouders identiek moeten zijn, wat ook geldt voor treasury en niet-uitgegeven aandelen.
Schatkist bepalen
Schatkist is een voorraad die door het bedrijf is teruggekocht van de aandeelhouders. Het terugkopen van aandelen is een fiscaal efficiënte manier om kapitaal terug te geven aan aandeelhouders. Zodra het bedrijf aandelen terugkrijgt, wordt het genoteerd als schatkistpapier en kan het op een later tijdstip worden geannuleerd of opnieuw worden uitgegeven. De balans vermeldt "eigen aandelen" als eigen vermogen, in tegenstelling tot een bedrijfsmiddel, ook al kan de voorraad worden gebruikt om extra kapitaal bijeen te brengen. Ook geeft treasury stock noch het bedrijfsdividend, noch het stemrecht, noch het recht op activa in het geval van faillissement van een bedrijf faillissement.
Treasury Stock gebruiken
Schatkist kan een waardevol bezit zijn bij het aantrekken van extra expansiekapitaal. Als het bedrijf minder dan 75 aandeelhouders heeft, kan het bedrijf treasury-aandelen aanbieden aan de nieuwe aandeelhouders. De nieuwe aandeelhouders moeten echter dezelfde rechten op aandelenafkoop (verkoop) hebben als de oorspronkelijke aandeelhouders. Deze rechten zijn uiteengezet in de Aandeelhoudersrechtenovereenkomst.
Accounting voor de waarde van schatkistpapier
Er zijn twee methoden voor het berekenen van schatkistpapier: de kostenmethode en de paratiewaardemethode. Volgens de kostprijsmethode wordt de voorraad verondersteld in de toekomst te worden doorverkocht. De ingekochte voorraad wordt gedebiteerd op de aandelenrekening van de Schat, onder "Eigen vermogen" op de balans. Wanneer treasury-aandelen worden verkocht, wordt het van de geldrekening gedebiteerd als een kost van aandelen die worden verkocht en gecrediteerd op de aandelenrekening van de aandeelhouder. Bovendien wordt het kapitaal dat van de verkoop wordt ontvangen, niet als inkomsten in de winst-en-verliesrekening beschouwd. De par-waarderingsmethode gaat ervan uit dat de treasury stock met pensioen gaat. Het belangrijkste verschil tussen de twee methoden is dat pariteitswaardering de aandelenrekeningen vermindert en de kostenmethode het eigen vermogen van de aandeelhouder vermindert.
S Corporation Treasury Stock
Schatkist is het verschil tussen het aantal uitgegeven aandelen in aandelen en het aantal uitstaande aandelen. Dit wordt de 'float' genoemd, die beleggers een procentuele waarde biedt van de uitstaande aandelen ten opzichte van het percentage aandelen dat wordt beheerd door het bedrijf.Omdat de voorraad van een S-onderneming niet-liquide is (niet onmiddellijk converteerbaar in contanten), is de aantrekkelijkheid als een investering beperkt. Naast de illiquiditeitsproblematiek is de float laag vanwege de restrictiviteit van het aantal aandeelhouders. Er zijn echter nieuwe handelsplatforms die niet-openbare bedrijven verhandelen op een openbaar marktplatform.
